Derleyen: Betül Topaklı / Milliyet.com.tr – Tarihler 1980 yılının aralık ayını gösterirken, 19 yaşındaki Jean Hilliard, arkadaşlarıyla geçirdiği bir akşamın akabinde Amerika Birleşik Devletleri’nin Minnesota eyaletinin Lengby kasabasında bulunan konutuna dönüyordu. Lakin buzlu yolda bir anda aracının denetimini kaybetti ve yolun kenarındaki bir hendeğe hakikat kaydı. Üzerinde bulunan hafif bir kışlık mont ve kovboy çizmeleriyle otomobilden indi ve yardım almak için arkadaşı Wally Nelson’ın meskenine yanlışsız yürümeye başladı. Nelson’ın konutu yalnızca 3 kilometre uzaklıktaydı ve Jean için en inançlı seçenek oraya gitmekti. Fakat gece o kadar soğuktu ki Jean Nelson’ın konutuna çok yaklaşmasına karşın bir anda yere yığılarak şuurunu kaybetti. Eksi 22 derece dondurucu soğukta tam 6 saat boyunca karın üzerinde hareketsiz bir formda kaldı. Sabah olduğunda ise gerisi Nelson, Jean’ı donmuş hâlde konutunun bahçesinde buldu.
Arkadaşı Jean Nelson, Jean’ı bulduğu sabahı şöyle anlattı:
“Avluda Jean’i gördüğümde çok şaşırdım. Onu yakasından tuttum ve verandaya getirdim. Öldüğünü sandım. Bir tahtadan daha sert olacak kadar donmuştu lakin burnundan birkaç baloncuk çıktığını gördüm.”
DERİSİNE İĞNE BATIRMAK İMKÂNSIZDI
Jean Nelson, Jean’i süratle Fosston Belediye Hastanesi’ne götürdü. Tabipler onu gördüklerinde birinci başta öldüğünü düşündüler. Zira beden ısısı o kadar düşmüştü ki termometrede bile okunamıyordu. Jean’ın cildi griye dönmüştü ve gözleri açık olmasına karşın ışığa bile reaksiyon vermiyordu. Bedeni büsbütün donmuştu, derisine iğne batırmak bile imkânsızdı. Durumu o kadar ciddiydi ki hekimler, Jean’in hayatta kalma talihinin neredeyse hiç olmadığını düşündüler. Beyin aktivitesi neredeyse sıfırdı ve bedeninde nabız ya da kan basıncı belirtisi yoktu. Hatta bacakları siyaha dönmüştü, bu da mümkün bir ampütasyon manasına geliyordu.
MUCİZE GERÇEKLEŞTİ, TEKRAR HAYATA DÖNDÜ
Doktorlar, Jean’in bedenini yavaşça ısıtmaya başladılar ve birkaç saat sonra beklenmedik bir durum yaşandı. Jean’in kalp atışları zayıf da olsa geri geldi. Birinci başta dakikada yalnızca 12 atıştı lakin bu hâlâ bir ömür belirtisi olduğunun deliliydi. Üç saat içinde bedeni çözülmeye başladı ve Jean yavaşça kendine gelmeye başladı. Sabah olduğunda gözlerini hareket ettirebiliyor ve su istiyordu. Günün ilerleyen saatlerinde ise kollarını ve bacaklarını hareket ettirmeye başladı.
Aşırı hipotermisi olan insanları diriltme konusunda uzman olan Minnesota Üniversitesi Acil Tıp Profesörü David Plummer, bir kişi soğudukça, kan akışının yavaşladığını ve bedeninin daha az oksijene gereksinim duyduğunu söylüyor. Bu durumu bir çeşit kış uykusuna benzeten David, “Vücutları ısındıkça kan akışları tıpkı oranda artarsa, hastalar güzelleşebiliyor. Bir kapıyı çalarcasına vurabileceğiniz kadar katılaşmış hastalarımız oluyor, tabir yerindeyse kaya üzere donuyorlar. Bu bizi hiçbir biçimde canlandırma teşebbüsünden caydırmıyor, bu bahiste pek başarılı bir sicilimiz var.”
Prof. Dr. David, Jean vakasının en tuhaf yanının, güzelleştiği yer ve vakit olduğunu söylüyor. Zira şimdilerde hekimlerin, hastanın kanını bir ısıtıcı aracılığıyla pompalayan ve hayati organlarını içeriden ısıtan özel bir aygıt kullandıklarını ancak 1980 yılında kırsal Fosston Hastanesi’nde sahip olunan tek şeyin, ısıtma yastıkları ve çokça dua olduğunu söyledi.
43 GÜNDE BÜSBÜTÜN İYİLEŞTİ
Jean, hastanede 43 gün geçirdi ve bu müddet zarfında büsbütün güzelleşti. O soğuk aralık ayı gecesinde Jean Hilliard, kazara kaskatı donmasına karşın mucizevi bir formda hayata döndü. Bilim bu öyküyü açıklamakta zorlanıyor fakat Jean’ın kıssası gerçek bir hayatta kalma mucizesi oldu. Doktorlar onun hayatta kalmasının bir mucize olduğunu kabul ettiler. Hiçbir kalıcı hasar bırakmayan bu olay, tıbbın ve bilimin ötesinde bir hayatta kalma öyküsü olarak kayıtlara geçti. Hayatına sağlıklı bir formda devam eden Jean; evlendi, çocukları oldu sonrasında da boşandı. Şu anda Cambridge’de yaşayan ve Walmart’ta çalışan Jean, insan bedeninin inanılmaz bir imtihandan geçtiği en güzel örneklerden biri oldu.